Zapraszam do zapoznania się z najnowszymi realizowanymi obecnie projektami - prezentowane są prace nad nowymi autorskimi albumami a także inne aktualne działania.
Proszę wybrać temat z rozwijanego menu górnego ▲
Najnowsze fotografie przygotowywane do albumu "Kraków między mrokiem a światłem" można obejrzeć w galerii (link w menu powyżej). Fotografie można zamówić wydrukowane w dużych formatach, oprawione, do celów dekoracyjnych.
JAROSZEWSCY wszystko, co wiem o mojej rodzinie
Szanowni Państwo,
tak los zrządził, tak się złożyło, że oprócz mojej głównej działalności w dziedzinie fotografii, czyli opracowywania autorskich albumów, zacząłem się zajmować od kilku lat pracami związanymi z historiami rodzinnymi, opracowaniami biografii osobistych a także historii rodzinnych.
Zapewne podstawy umiejętności w tym zakresie dała mi praca (wiele lat temu) w Muzeum Historii Fotografii w Krakowie, gdzie pracowałem jako archiwista i wiele starych fotografii przeszło przez moje ręce.
Z tamtego okresu pozostało mi głębokie przeświadczenie, że fotografie należy opisywać NATYCHMIAST – tu i teraz – bo kiedy odejdzie ostatnia osoba mogąca rozpoznać ludzi na zdjęciach, wtedy będzie już za późno.
Proszę, opisujcie zdjęcia – tu i teraz, natychmiast – "jest później niż się wydaje" (Baptiste Beaulieu).
To właśnie zrobiłem - opisałem zdjęcia z mojego archiwum rodzinnego, ale wcześcniej uczyniła to moja mama, w latach 2003-2013.
W latach 2014-2024 opracowałem historię mojej rodziny, ukoronowaniem tej pracy jest saga rodzinna, licząca 424 strony, zawierająca ponad 1700 zdjęć i dokumentów. Ta książka jest dostępna w zasobach Biblioteki Narodowej i Biblioteki Jagiellońskiej (link do e-book poniżej).
► JAROSZEWSCY wszystko, co wiem o mojej rodzinie
Historia moich poszukiwań zakończyła się magiczną podróżą do „miejsc odnalezionych” podczas wyjazdu na Ukrainę w sierpniu 2023 roku. Rzeczywiście, to dotknięcie miejsc, widoków, emocji tam napotkanych, zamknęło etap wielu lat spisywania historii mojej rodziny, w imię mojej duchowej potrzeby, aby losy moich przodków nie przepadły, bo nie wolno mi było na to pozwolić. Odbyłem tę podróż na Ukrainę, podczas trwającej tam wojny, i odszukałem wszystkie miejsca które widniały na zdjęciach w moim archiwum. Spotkałem się z ogromną życzliwością miejscowych ludzi, udzielali mi wszelkiej możliwej pomocy. Opisałem tę niezwykłą, najwazniejszą podróż mojego życia w dodatku do głównej sagi rodzinnej i zatytułowałem tę relację:
► Jaroszewscy wszystko, co wiem o mojej rodzinie. POSTSCRIPTUM 2024. (link do e-book).
Podczas pobytu w rodzinnej Horodence, dyrektor miejscowego Muzeum Pokucia, Andrij Kraviec, zaproponował mi zorganizowanie w muzeum wystawy poświęconej mojej rodzinie, złożonej ze zdjęć z mojego archiwum. Po powrocie z Ukrainy przygotowałem 29 plansz z kompozycjami fotografii z Horodenki, opatrzyłem opisami w języku polskim i ukraińskim i wysłałem do muzeum. 27 grudnia 2023 roku odbyło się otwarcie wystawy w Muzeum Pokucia w Horodence.
Otrzymałem relację z wernisażu, wystawę otwierali dyrektor muzeum Andrij Kraviec i miejscowy ksiądz, przybyła miejscowa inteligencja, i widać było, że przyjęli moich przodków jak swoich.
Na ścianach muzeum, zawisła wystawa ze zdjęciami moich przodków: prababcia Wiktoria, babcia Helenka i jej siostra Zofia, i dziadek Eugeniusz, Anna i Józef Jaroszewscy, i mój mały tato, wszyscy. Tu, 50 metrów od kościoła, gdzie bywali co niedzielę, trzy kilometry od miejsca, gdzie stał ich dom.
Wtedy zrozumiałem.
Oni wrócili do siebie, po 80 latach, wrócili do domu.
Fotografie z archiwum rodziny Jaroszewskich były publikowane w prestiżowych czasopismach
prezentujących kulturę i życie codzienne wschodnich terenów Polski przed drugą wojną światową.
Fotografie z archiwum rodziny Jaroszewskich były także zaprezentowane na kanale Youtube Towarzystwa Karpackiego ► tutaj link
Negatywy z archiwum rodziny Jaroszewskich (Horodenka w województwie stanisławowskim, lata 30. dwudziestego wieku)
Archiwizacja w Muzeum Witrażu
Pracownia i Muzeum Witrażu w Krakowie istnieje od 1902 roku.
Mieszczące się w siedzibie historycznego studia witrażowego S.G.Żeleński “żywe muzeum” oferuje unikalną możliwość poznania funkcjonującej pracowni witraży.
Stała Wystawa muzeum: Galeria Młodopolskich Mistrzów Witrażu to jedyne miejsce w Polsce, gdzie można podziwiać witrażowe dzieła czterech wybitnych artystów początku XX wieku: Wyspiańskiego, Mehoffera, Jastrzębowskiego i Stefana Matejki (bratanka Jana).
W 2022 roku zapadła decyzja o wykonaniu archiwizacji (dygitalizacji) projektów witraży, które zgromadzone były na 2 piętrze budynku.
Realizacje tego projektu powierzono Pawłowi Jaroszewskiemu. Na poddaszu kamienicy zbudowane zostało stanowisko do fotografowania projektów.
Nadmienić należy, że projekty witraży mają postać rolek kartonu w skali 1:1, czyli naturalnej wielkości witraży. Oznacza to, że projekty mają wysokość kilku lub nawet kilkunasu metrów.
W ciągu 4 miesięcy zostało sfotografowanych ponad 1500 projektów i został wydany obszerny katalog. Wszytkie reprodukcje opatrzone są szczegółowymi opisami sporządzonymi przez pracowmików Muzem i stanowią ogromną bazę wiedzy o witrażownictwie polskim.
Katalog można przeglądać także w formie cyfrowej, co bardzo ułatwia wyszukiwanie informacji.
Projekt dygitalizacji archiwum Muzeum Witrażu stanowi największe przedsięwzięcie tego typu w dziedzinie sztuki witrażownictwa w Polsce.
2007 r.
Link do strony MuWi
W latach 2021/2022 została wykonana dokumentacja krakowskich witraży najwybitniejszych artystów,
których projekty zostały zrealizowane w Krakowskim Zakładzie Witrażów S.G. Żeleński.
Celem tego dużego przedsięwzięcia było zorganizowanie wystawy plenerowej na Plantach Krakowskich,
celem uczczenia 120-lecia istnienia Zakładu Witraży
Wystawę można obejrzeć TUTAJ - link
Link do strony MuWi
W Sanktuarium Bożego Miłosierdzia w Krakowie Łagiewnikach został zrealizowany projekt plansz
pokazujących panoramy Krakowa widoczne z wieży widokowej o wysokości 77-metrowa, z platformy widokowej
umieszczonej na wysokości 46 metrów, w technologii HR (High Resolution) - wysokiej rozdzielczości.
Na planszach naniesione są fotografie obiektów widocznych na horyzoncie,
wraz z opisami, co umożliwia ich rozpoznanie.
Kliknij ilustrację aby zobaczyć interaktywną panoramę, jedna z 9 umieszczonych na wieży.
"Wyspański spełnione dzieło"
W 2007 roku w Pracowni Witrażu S.G.Żeleński w Krakowie został ukończony wielki projekt witrażowy - zostały ukończone witraże według projektów Stanisława Wyspiańskiego, pierwotnie przeznaczone dla Katedry Wawelskiej, ale nigdy nie wykonane.
Idea Andrzeja Wajdy, który pragnął nadania życia projektom, została podjęta przez artystę Piotra Ostrowskiego i na przestrzeni kilku lat powstały trzy witraże, które umieszczone zostały w specjalnie wybudowanym w tym celu Pawilonie Wyspiańskiego przy placu Wszystkich Świętych w Krakowie.
Ideę budowy pawilonu zgłosił w ramach Festiwalu Kraków 2000 w roku 1998 Andrzej Wajda, który zaproponował też, by w ścianę frontową budynku wkomponowano trzy niezrealizowane dotychczas witraże Stanisława Wyspiańskiego.
Podczas tworzenia witraży powstała też bogata dokumentacja fotograficzna, a na jej podstawie został wydany w 2021 roku obszerny album p.t. "Wyspański spełnione dzieło" (dostępny w Muzeum Witrażu S.G.Żeleński - ► link)
Poniżej wybrane fotografie z dokumentacji powstałej podczas tworzenia witraży a także widok pawilonu i witraże pokazane w technologii wysokiej rozdzielczośc - obraz witraży można powiększać przyciskami nawigacyjnymi.
„Interpretowanie dramatów Wyspiańskiego na deskach teatru czy nawet w kinie to zgoła inne zagadnienie niż przenoszenie jego plastycznych projektów na szkło. Należy jednak pamiętać, iż Wyspiański, mając absolutnie genialne wyczucie tej techniki, witrażystą jednak nie był. Zawsze przychodził moment, w którym swoje projekty oddawał do wykonania innym.
Wyspiański za życia nie miał szczęścia do realizacji swoich pomysłów. Jednym z najboleśniejszych rozczarowań, budzących do końca żal i rozgoryczenie, było niezrealizowanie projektów witraży do katedry wawelskiej za życia artysty. Idea ich wykonania niemal sto lat po jego śmierci ukazała z całą mocą dwa (jakże charakterystyczne dla Krakowa) zupełnie odmienne zapatrywania na temat: twórcze, a zatem gotowe podejmować wyzwania, choć oczywiście niezwykle ryzykowne – jego wyrazicielem stał się Andrzej Wajda – i zachowawcze, bezpieczne, które przyjęli oponenci projektu.
Długo po realizacji witraży wawelskich w Muzeum Witrażu stworzyłem cykl W budowie, którego założeniem jest tworzenie lub odtwarzanie na oczach zwiedzających wybitnych dzieł, ważnych dla polskiego lub – szerzej – europejskiego dziedzictwa. Już bez udziału Andrzeja Wajdy miały miejsce jeszcze dwa przedsięwzięcia, któych zamierzeniem było wykonanie w szkle projektów Wyspiańskiego. Pierwszy to realizacja jednego z najwybitniejszych jego koncepcji: Apollo. System Kopernika. Drugi to Polonia, na podstawie nigdy wcześniej niezrealizowanego projektu do katedry lwowskiej”.
Piotr Ostrowski
„Przez te lata z wielką uwagą przyglądałem się zmaganiom Piotra Ostrowskiego, starając się być mu pomocnym w tym trudnym procesie, kiedy kartony Wyspiańskiego krok po kroku zmieniały się w nasycone kolorem witraże”.
Andrzej Wajda
Wszystkie fotografie: Paweł Jaroszewski ©
Odwiedza nas 62 gości
